“为什么呢?”逍梦零嘴角的弧度加深了……
“为什么呢?”逍梦零嘴角的弧度加深了……
------ๅ----ๅ--ๅ-ๅ-ๅ--ๅ-----ๅ-----ๅ--ๅ-----ๅ-ๅ-ๅ-----ๅ-ๅ----
__
-------ๅ--------ๅ----ๅ-ๅ-ๅ------ๅ-----ๅ-----ๅ-----ๅ-----ๅ-ๅ-ๅ--ๅ-ๅ-----ๅ---ๅ-ๅ-ๅ-ๅ------ๅ---ๅ-----ๅ-ๅ--
-------ๅ-ๅ-ๅ--ๅ----ๅ----------ๅ-------ๅ---ๅ-ๅ-ๅ----ๅ----ๅ
__
------ๅ----ๅ----ๅ-ๅ-ๅ------ๅ----ๅ----------ๅ-ๅ-----ๅ-ๅ-ๅ--ๅ-----ๅ-----ๅ--------ๅ------ๅ-ๅ-ๅ----ๅ----
----ๅ----------ๅ----ๅ-----ๅ-ๅ-ๅ-----ๅ----ๅ----------ๅ-ๅ
__
--ๅ-ๅ-ๅ-ๅ-----ๅ-----ๅ--------ๅ-------ๅ-ๅ-ๅ---ๅ-----ๅ-----ๅ-----ๅ-ๅ-ๅ-ๅ------ๅ-ๅ-----ๅ---ๅ----ๅ-ๅ-ๅ---ๅ---ๅ
---ๅ-ๅ-------ๅ-ๅ-ๅ------ๅ----ๅ----------ๅ-------ๅ-----
__
----ๅ-ๅ-ๅ------ๅ--ๅ----------ๅ---ๅ-----ๅ-ๅ-ๅ--ๅ---ๅ-----ๅ-ๅ-ๅ-ๅ-ๅ------ๅ-----ๅ-----ๅ--------ๅ--ๅ-ๅ-ๅ--ๅ-ๅ-
月萌夕苦笑着:“麻烦老师了。”
月萌夕苦笑着:“麻烦老师了。”
花痴c:“听说过几天,影墨菲要回来了!”
花痴c:“听说过几天,影墨菲要回来了!”
----ๅ-------ๅ-ๅ-ๅ-ๅ------ๅ----ๅ----------ๅ----ๅ--ๅ-ๅ-ๅ--ๅ-
__
-----ๅ----------ๅ-ๅ---ๅ-ๅ-ๅ----ๅ-----ๅ-----ๅ--------ๅ----ๅ-ๅ-ๅ------ๅ-----ๅ-----ๅ-----ๅ-----ๅ-ๅ-ๅ--ๅ-ๅ
---ๅ---ๅ-ๅ-ๅ-ๅ------ๅ---ๅ-----ๅ-ๅ----ๅ-ๅ-ๅ---ๅ-----ๅ-----ๅ--
__
--ๅ-----ๅ-ๅ-ๅ-----ๅ-----ๅ-----ๅ-----ๅ------ๅ-ๅ-ๅ-ๅ-ๅ-----ๅ---ๅ--ๅ-ๅ-ๅ-----ๅ---ๅ-----ๅ-ๅ-----ๅ-ๅ-ๅ--ๅ-----ๅ-
月萌夕接过信,言:“谢……谢谢”说完,月萌夕转身离开了……
月萌夕接过信,言:“谢……谢谢”说完,月萌夕转身离开了……
“你,你刚才不是说不打我的注意么?君子一言,驷马难追!”月萌夕有些慌了。
“刚才是刚才,现在是现在。”听了月萌夕的话,影夜千的嘴不禁扬起弧度,他抓住月萌夕的手,吻了上去,用嘴含住她柔软的唇瓣,月萌夕则ท拼命的想推开他……
----ๅ----ๅ----------ๅ-------ๅ------ๅ-ๅ-ๅ-ๅ----ๅ----------ๅ----ๅ-------ๅ-ๅ-ๅ---ๅ----ๅ----------ๅ
--------ๅ------ๅ-ๅ-ๅ----ๅ---ๅ-----ๅ-----甜甜de抹茶---ๅ-ๅ-ๅ------ๅ---ๅ-----ๅ----ๅ-ๅ-ๅ-ๅ---ๅ-----ๅ-
--ๅ--ๅ----ๅ-ๅ-ๅ------ๅ-ๅ-----ๅ---------ๅ-----ๅ-ๅ-ๅ--ๅ--ๅ----------ๅ------ๅ------ๅ-ๅ-ๅ--